Alles sal reg kom

Alles sal reg kom

Na ik Zonn slaap lekker kuste en mijn vriendin gedag zoende, ging ik op kroeg aan. Ik droeg een kaart bij me waar ik ‘Alles sal reg kom’ op had geschreven. In mijn kroeg zat een hogeschoolcollega die een echtelijke ruzie was ontvlucht. Hij voegde zich bij ons gezelschap en de collega vertelde een houllebecqiaans verhaal.

Op zijn afdeling was het sinds kort verboden om op werkborrels voor een bepaald tijdstip alcohol te nuttigen. Hij vertelde dat het nieuwe beleid niets van doen had met inclusie, maar omdat het goedje tot ongewenst gedrag kan leiden.

Als we zo gingen doen, kon ik ook wel een paar ongewenste gedragingen opnoemen die in naam van religie waren uitgevoerd, zoals mijn besnijdenis en de slagen met een pvc-buis tegen mijn dijen op de weekendschool, bijvoorbeeld. En is het na een bepaald tijdstip wel oké om je ongewenst te gedragen?

Natuurlijk heeft het nieuwe beleid van die afdeling te maken dat streng religieuzen niet op borrels willen verschijnen als er alcohol wordt genuttigd. Het is een gemiste kans dat er geen gesprek wordt gevoerd over hoe samenkomsten echt inclusiever te maken en het stemt treurig dat er een rotte argumentatie wordt opgedist die alcoholdrinkers wegzet als mogelijke bedrijvers van strafbare feiten.

Voorheen werden op de hogeschoolborrels vlammetjes, bitterballen en worst geserveerd. Tegenwoordig wordt dat niet gedaan omdat de overtuiging is ingedaald dat het gênant is om voor onze snacks dieren te vermoorden. In plaats van het gefrituurde vlees worden nu hummus, vegetarische ballen en frietsels rondgedeeld. Er is niemand die zich er door gekrent voelt. Goed opgelost, toch?

Ik hoorde dat op onze hogeschool onlangs een alcoholvrijetafel was ‘ingericht’. Een knullig initiatief leek mij eerst, maar na het horen van de hogeschoolcollega was het enige wat vergeten was om van die tafel een gespreksplek te maken waar ideeën besproken kunnen worden hoe iedereen zich welkom kan voelen. Een ouderwetse borreltafel dus.

Voor iedereen die denkt dat waar alcohol geschonken wordt plekken zijn waar je zaken tegen je zin in ondergaat? Mijn stamkroeg is een warm, zorgzaam, toevluchtsoord: S. mag zolang hij van de alcohol blijft er de rest van zijn leven gratis espresso drinken, de tachtigjarige J. rollatort zich iedere dag naar zijn alternatieve huiskamer waar de stamgasten zijn gesteldheid nauwlettend in de gaten houden en mijn kaart waar ‘Alles sal reg kom’ op stond, was voor de barman omdat hij de komende tijd een dodelijke klote ziekte uit zijn lijf moet zien te verjagen.

Asis Aynan

Bovenstaande column verscheen december 2022 in het Onderwijsblad