Heel jammer, AT5
Enige tijd geleden was er een item over de hadj, pelgrimage, bij het tv-programma ‘Tros Opgelicht’. De baas van een reisbureau dat islamitische reizen naar Saudi-Arabië aanbood, lichtte haar klanten op. Zoals dat gaat bij ‘Tros Opgelicht’, werd de reisbureau-eigenaar op een druilerige namiddag op een parkeerplaats, ergens in het land, door een cameraploeg opgewacht, en tot zijn auto met vragen bestookt, daar werd nog even heen en weer aan het portier getrokken, waarna het autootje ervan door ging.
Toen naar de studio werd geschakeld, zat daar niet iemand die verstand had van het consumentenrecht, ook geen advocaat die de gedupeerden bijstond, of een belangenbehartiger. Maar er zat een imam. En die prediker vertelde hoe belangrijk de pelgrimage was. Het was rijmloos.
Die imam neem ik allang niks meer kwalijk, omdat hij er een troebele praktijk op na houdt; tot voor kort was hij een soort woordvoerder van Hollandse moslims richting de overheid, predikt hij her en der in het land, heeft een adviesbureau, en is een geile mediabeer. Met andere woorden; veel petten, weinig hoofd.
Maar dat de redactie van ‘Tros Opgelicht’ een theoloog uitnodigt over een oplichtzaak, zegt mij dat je weinig verstand van zaken hebt.
Deze week werd ik gebeld door de Amsterdamse stadszender AT5. Op mijn voicemail stond iemand, die mij graag in een item wilde hebben over ramadaneters. Ik heb natuurlijk niet teruggebeld, want het beeldresultaat was mij a priori bekend. Hier is het a posteriori te bekijken.
We zien Fatima el Mourabit, een Amsterdamse die niet vast, en als ze buiten een slokje water neemt, wordt ze aangestaard. In het filmpje dat iets meer dan 1 minuut (!) duurt, komt ze verder dan deze woorden niet aan bod.
Waarom vast ze niet? Is ze ziek? Leeft ze in onmin met haar geloof? Is ze boos op god? Allerlei vragen die ik graag beantwoord zie, helemaal omdat het nogal wat is; in het openbaar zeggen dat je niet vast.
Maar wat zien we wel; Tweede-Kamerlid Ahmed Marcouch, zegt dat iedereen moet kunnen eten. Het eerste wat ik dacht was: Wat heeft de politiek hier mee te maken? Daarnaast, Marcouch vast, is religieus, en heeft lang onder invloed van de islamitische broeders gestaan (Abbos, 2005). Dus waarom hij in het item? Waarom wordt niet iemand van het Humanistisch Verbond aan het woord gelaten voor enige verdieping? Hoe werkte het proces van ontkerstening in de jaren zestig, of hoe gaat dat in de rest van de wereld er aan toe? Of laat schrijvers als Maarten ’t Hart, Jan Siebelink over hun (ont)worsteling vertellen.
O ja, er waren ook nog beelden van de late ramadanmaaltijd, allerlei zoete lekkernijen, die op uitgedoste tafels stonden. Precies wat het minuutje voorstelde; makkelijk, maar slecht voor je.
Asis Aynan
