Stille minderheid   Journalist Marije van Beek van Trouw belde om te vragen of ik mee wilde werken aan de interviewserie De appel en de boom. In de serie worden ouder en kind aan het woord gelaten over hun islambeleving. Ik bedankte en vertelde dat de islam naar de zijkanten van mij leven is gedreven en

Diversitijd Rustend hoogleraar Gloria Wekker is nu vooral beroemd als voorzitter Commissie Diversiteit van de Universiteit van Amsterdam. De commissie die zij voorzit, heeft na het bekendmaken van haar voorlopige aanbevelingen er flink langs van gekregen. Er werd onder andere schande van de voorgestelde verplichte cursus diversiteit gesproken. Lees verder…

Laisse-moi tranquille   Het zien van de documentairefilm Ne me quitte pas was nogal een beleving. Ik zag de documentaire twee en een halfjaar geleden in het Ketelhuis. Ik schreef er toen dit stukje over. De film gaat over twee drinkebroers. Ze wonen in de Belgische Ardennen en hun leven hangt van het ene drankgelag aan

Reikend naar het licht   In de bibliotheek bij Centraal Station Amsterdam kopieerde ik de bundel van Walid Mimoun Reikend naar het licht. Ik doe onderzoek naar een toekomstig werk waar verschillende Marokkaanse dichters bij elkaar worden gebracht. Bijna alle teksten in de bundel kende ik van de muziekalbums van Walid Mimoun. In Reikend naar

Maar   Tijdens een bevorderingscursus op het werk voelde een collega zich aangevallen, omdat ik het woord ‘maar’ gebruikte in een vraag tijdens een oefening. Het voegwoordje ligt al jaren onder vuur. De eerste kennismaking met het vuurpeloton was de psycholoog tegenover mij. Ik zat niet lekker in mijn vel en ik voelde mij niet

Keen keld   De vloggende jongens uit Zaandam hielden de actualiteitenvolgers wel bezig, zeg. Met het diep filosofische motto ‘keen keld, maar wel honger’ filmen de hoodvloggers hun leven in de buurt. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn, die het allemaal een storm in een glas water vinden. Je zult je maar op het water in

In de trein terug We zaten met z’n drieën in de trein. De nachttrein van Utrecht naar Amsterdam. Ik probeerde het gedicht van Ahmed Ziani – die deze zomer in het Spaans-Afrikaanse Melillia overleed – dat over een treinreis Utrecht-Amsterdam gaat voor de geest te halen. Het lukte niet, het was al laat. We spraken

Uitzicht op een multiculturele samenleving   Vorige week was ik op een verjaardag in Leiden. Het was in een volkswijk die mij veel deed denken aan de Haarlemse Harmensjansbuurt voor die gesloopt werd. De vader van een goede vriendin vierde zijn verjaring. Hij werd “zestig min ééntje”. De familie vluchtte twintig jaar geleden uit Armenië en

Mohammed Erdogan   Op de website van Elsevier schreef columnist en hoogleraar Afshin Ellian het stuk waar je op kon wachten. In de column wordt de Marokkaanse-Nederlander een bot toegeworpen en braaf geaaid, omdat hij zich niet voor het politieke karretje van het achterland laat spannen, zoals een deel van de Turkse-Nederlanders heeft gedaan. Lees

Port d’ Amsterdam   In de Westerstraat in Amsterdam is speelgoedwinkel Mechanisch Speelgoed gevestigd. In de winkel staan tientallen muziekdoosjes. Als je aan het hendeltje draait, gaan de tandjes over het notencilindertje en stijgt er een deuntje op. Ik kocht er twee als cadeautje: The pink panter en Wij houden van oranje. Op de toonbank waren een aantal muziekdoosjes uitgestald,