Asis Aynan

  • Home
  • Boeken
  • Berberbibliotheek
  • Schrijver
  • Agenda
  • Blog
  • Media
  • Contact
  • MY CART
    No products in cart.
  • Home
  • Blog
  • Columns
  • Reikend naar het licht
 

Reikend naar het licht

by Asis Aynan / zaterdag, 01 oktober 2016 / Published in Columns

Reikend naar het licht

 

In de bibliotheek bij Centraal Station Amsterdam kopieerde ik de bundel van Walid Mimoun Reikend naar het licht. Ik doe onderzoek naar een toekomstig werk waar verschillende Marokkaanse dichters bij elkaar worden gebracht.

Bijna alle teksten in de bundel kende ik van de muziekalbums van Walid Mimoun. In Reikend naar het licht staat de oorspronkelijke Riffijnse tekst en de vertaling die door Roel Otten is gedaan. Ik werd enorm verrast door de chansons als gedichten te lezen. Door het ontbreken van muziek en zang wordt de stilte in mijn hoofd opgevuld door de enorme kracht van de Mimouns poëzie op papier.

Bij eerste lezing werd ik gegrepen door het gelijknamige titeldicht Reikend naar het licht. Walid Mimoun werd als student vastgezet door het regime van alleenheerser Hassan II, de vader van de huidige monocraat Mohammed VI. Mimoun zat in een onderaardse cel – de critici van het regime werden als duivels behandeld. Tijdens zijn gevangenschap schreef hij het gedicht en het werd naar buiten gesmokkeld. Deze drang naar vrijheid en kunst ontroert mij.

Bijtende ironie leidt mijn gedachten naar Aboe Zubair, het pseudoniem van Mohammed B. Hij smokkelde meermaals teksten uit de gevangenis naar zijn andere aboes. Onbegrijpelijke teksten, zoals alle gekte op een vervelende manier onnavolgbaar is.

Mimouns dichtbundel doet pijn. Hij behandelt zware thema’s en doet dat in eenvoudige taal, waardoor zijn gedichten zonder pardon binnenkomen en in je binnenste jou bevragen. Ook leest de bundel als een waarschuwing voor onze tijd waar religieuze ontsporing geen uitzondering is: Jullie leven is één groot litteken/Jullie harten zijn in de vernieling.

 

Reikend naar licht

Vanuit de diepten van de aarde

Laat ik mijn blikken gaan

Naar de hoge hemel

Om te zweven in dromen

Te vliegen als de zwaluven

Zoekend naar het geluk.

Maar het duister

In een zwarte mantel gehuld

Heeft het geluk weggenomen.

 

Door de tralies van lange nachten

Kijk ik naar de wolken en

Zie een wit paard galopperen door mijn hart.

Mijn hart is de renbaan van voorvaderen

Uit vervlogen tijden

Waar de hoefijzers van de paarden vonken slaan.

Mijn hart is een veld,

Een veld waar klaprozen bloeien.

Daar is het dat de jonge kinderen spelen

En glimlachen

Tegen de stralen van een schitterende zon.

 

De bundel Reikend naar het licht verscheen in 1997 bij uitgeverij Izouran, opgezet door dichter Chacha.

 

Asis Aynan

  • Tweet

About Asis Aynan

What you can read next

Op een onrustig 2016
De ezel
De dubbele moraal van de Nederlandse nationaliteit

Blog

  • Hoe mijn oud-docente tot uitval werd gepest [interview]

    Als docent en AOb-columnist Asis Aynan in een c...
  • Sorry dat ik niet luisterde

    Mijn dochter Dott nam haar knuffel mee. Terwijl...
  • We moeten praten

    We moeten praten We moeten praten. Over een ong...
  • Ik zou het nu niet meer doen, maar toen deed ik het zo 

    Ik zou het nu niet meer doen, maar toen deed ik...
  • Fopspeen

    Stress heeft bij mij jaren als fopspeen gefunge...

© Asis Aynan. Alle rechten voorbehouden.

TOP