Twee berichten
Twee berichten
Soms is nieuws meer dan het informeren over een bijzondere situatie. Het verschaft dan een analyse zonder enige interpretatie. Je hoeft dan zoals vandaag slechts twee nieuwsberichten achter elkaar tot je nemen.
Komt-ie.
Op Radio1 hoorde ik deze ochtend dat een filmfestival in de Riffijnse stad Nador voor vierhonderdduizend euro was opgelicht door een politicus. Nederland betaalde 44.000 mee aan het cinemafestival, en nu probeert de Nederlandse ambassade in Rabat het terug te halen. Een voorspelling: gaat niet lukken.
Volgens mij heeft Nador überhaupt geen bioscoop. Waar kijken ze die films?
Dit jaar staat Nederland centraal op het filmfestival. U weet wel, het enige land in heel Europa, waarvan een substantieel deel van Riffijns-Nederlandse bevolking en politici zich uitspreken tegen de wandaden van de Marokkaanse dictatuur. Blijkbaar probeert de Mohammed-6-overheid via het filmfestival goodwill te kweken bij Marokkaanse-Nederlanders. Maar zoals dat gaat in Marokko, leverde de organisator aan de vooravond van het festival kritiek op de Nederlandse politiek en journalisten.
De acteur Nasrdin Dchar en acteur-cabaretier Najib Amhali en burgemeester Ahmed Aboutaleb waren eregasten op het evenement. Wat toevallig. Bijna exact een jaar geleden schreef ik het volgende over deze bekende Nederlanders:
‘Toen de burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb werd gevraagd om zich tegen de repressie uit te spreken, antwoordde hij zich niet met Marokkaanse toestanden te bemoeien. Maar hij liet zich wel door het Marokkaanse staatshoofd koninklijk onderscheiden. (…) De acteur Nasrdin Dchar organiseerde een protestmars tegen intolerantie in de polder, maar zette geen stap voor de voortdurende onverdraagzaamheid aldaar. De cabaretier Najib Amhali gaf de koning van Marokko een boeket toen hij in Amsterdam op vakantie was, maar hij legde geen bloemen voor de slachtoffers’, van de Opstand in de Rif.
Het tweede nieuwsbericht staat vandaag in Nrc Handelsblad van Kasper van Laarhoven, een van de Nederlandse journalisten die zich hebben verdiept in de situatie van de Rif, en door de organisator van het filmevenement voor amateur is uitgemaakt, zoals alle Nederlandse journalisten die zich met Marokko bemoeien. In het artikel schrijft Van Laarhoven over de Sacharovprijs, die door het Europees Parlement wordt uitgereikt. Vandaag wordt duidelijk of Nasser Zafazafi, de Riffijnse activist die twintig jaar cel heeft gekregen, op de kortlijst van de belangrijke mensenrechtenprijs komt te staan. In het artikel toont de journalist dat een groep Nederlandse burgers zich heeft ingezet om Nasser Zafzafi en de Riffijnse vrijheidsbeweging onder de aandacht te krijgen bij de politiek.
Zie hier de analyse: Een drietal bekende Nederlanders leent zich ervoor om te verschijnen op een gecorrumpeerd filmfestival in Marokko, het land dat loopt op smeergeld, en die BN’ers weten dat. In Nederland zet zich een groep competente burgers in om de Marokkaanse dictatuur en haar wandaden onder de aandacht te brengen bij de journalisten en politici in de hoop dat het Afrikaanse land ooit het licht zal zien.
Asis Aynan
