Beste vriend

Beste vriend

Alles, oké, niet overdrijven, veel van wat in de media komt waar de Hollandse migrant mee te maken heeft, vlamt in de pan.
Het valt mij trouwens op dat in mijn overpeinzingen in letters de laatste tijd het woord ‘migrant’ voorkomt. Ik vond het woord vroeger lelijk en ongepast en nu esthetisch en taalkundig raak.
Deze zomer kwam de Amsterdamse deradicaliseringsafdeling veelvuldig in het nieuws – ik wist niet dat er zoiets bestond. Het hoofd Saadia aït T. van die deradicaliseringsafdeling werd eerst geschorst en onlangs oneervol ontslagen, ook loopt er een strafrechtelijk onderzoek. Uit de vele artikels kon ik lezen dat ze leed aan hoogmoedswaanzin, omdat ze opdrachten gaf aan vrienden, wie kritiek leverde werd geschrapt van haar lijst en ze paste op eigen houtje factuurbedragen aan. Om deze geschiedenis helemaal tot opera te maken, hintte een krant dat Saadia een relatie had met een vrouw, dat bleek niet waar, wel had ze een vriendje die opdrachten kreeg toegeschoven. Er zit een prachtige speelfilm in dit drama.
Eén van de beste vrienden van Saadia is oud-politicus Fatima Elatik, haar man was de directe collega van het voormalige hoofd van de deradicaliseringsafdeling. Deze week stond in de krant dat ze stopt als diversiteitsdirecteur bij de politie, weer die media-aandacht.
Elatik gaf onlangs een groot interview in de Volkskrant. Ze toonde zich aangeschoten wild, omdat haar naam in het fraudeonderzoek naar haar vriendin regelmatig valt en ze heeft er naar eigen zeggen niets mee te maken. Dat wil ik best geloven, maar de krijsende toon en vooral de totaal niet-reflectieve houding in het interview helpt niet, maar werkt averechts. Je zit in een vriendennetwerk waar een boel boeven zitten, dan is het niet slim om het woord Marokkanenjacht te gebruiken en beter eerst de eigen omgeving te analyseren en te herdefiniëren.
Trouwens, onlangs bedacht ik mij tijdens het banenzwemmen, dat ik een niet-westerse autochtoon ben.
Wat ik wel denk, is dat er een pathologische mediaobsessie bestaat voor de Marokkaanse-Nederlander. Ik weet niet hoeveel VVD-schandalen er de afgelopen jaren waren, maar ze werden bij de laatste verkiezing weer de grootste. Bij de ondernemingsraad van de politie was er sprake van drankmisbruik, vriendjespolitiek en politiegeld werd over de balk werd gesmeten, maar toch vulden lands commentatoren hun columns niet met dat er iets mis is met onze beste vriend.
En het liefst was ik een Algerijn geweest.

Asis Aynan