Eind juli
Eind juli
Eind juli schreef ik dit stukje in reactie op een opiniestuk van Tweede Kamerlid Ahmed Marcouch in de Volkskrant. Hij nam het Turkse organisaties in Nederland, die pro Erdogan zijn, kwalijk hun achterban niet op de vingers te tikken, als zij Gulenisten besmeuren.
Marcouch had helemaal gelijk.
Ik vroeg mij wel af waarom de PvdA’er Marokkaanse-Nederlanders niet aansprak op hun domme, vervelende gedrag toen de politieke, religieuze, economische en militaire dictator Mohammed de zesde, die zich koning van Marokko noemt, Amsterdam bezocht.
Er hingen honderden Marokkaanse-Nederlanders dagen voor het Amsterdamse hotel waar Mohammed verbleef, en verstoorden de dag- en nachtrust van de buurtbewoners. Waarom was Marcouch niet in de pen geklommen om dat type landgenoten woordelijk op te voeden? Hij had kunnen schrijven, ik zeg maar wat, dat de politieke, religieuze, economische en militaire dictator nog altijd de Sahara bezet, zijn apparaat structureel de mensenrechten overtreedt en dat hij gedijt bij het corrupte systeem dat Marokko ziek houdt.
Marcouch reageerde als een wesp gestoken op het stukje tekst.
Vanmorgen las ik bij mijn weekendespresso Nrc Handelsblad. In een artikel van Andreas Kouwenhoven en Hugo Logtenberg wordt over de werkwijze van Denk geschreven. Ook werd geschreven dat de politieke beweging nepadressen aanmaakt op het internet om bestaande personen te beschimpen en Denk op de borst te slaan.
Via oud-medewerkers van Denk kregen de journalisten whatsappberichten onder ogen. Een daarvan staat in de krant, nummer 2 van Denk, Farid Azarkan las drie dagen later het opiniestuk van Marouch, en vroeg in de Denkapp of iemand op Marcouch kon reageren. Iemand vroeg of dat door een neppersoon met een nepaccount moest.
Farid Azarkan antwoordt: “Zeker.”
Nog niet zo lang geleden zag ik Azarkan bij een herdenking van de dichter Chacha, die afgelopen zomer overleed. Als Chacha had geleefd, had hij hoogstpersoonlijk op zijn eigen herdenking hem eruit gezet. En dat gebeurde in wezen ook. Hij werd door de bezoekers weggekeken.
Het Nrc-artikel vertelt ons meer dan de werkwijze van Denk. Als je je van zulk immoreel gedrag voorziet dan ben je niets waard, dan ben je zelf verwoorden tot een trol, nep, niets: Farid Azarkan.
Op Marcouch heb ik vaak en veel inhoudelijk commentaar, dus gaat het ergens over. En onlangs vond ik Marcouch zelfs moedig en zinnig. Hij bezocht Alhoceima, een Marokkaanse stad in de Rif waar het regime de burgers voortdurend slaat en treitert, de bezittingen van de inwoners sloopt en hen afperst. Marcouch bezocht een jongen die was toegetakeld door de politie en diende met zijn mede-Kamerlid Servaes Kamervragen in over de politieke situatie in Marokko. Kijk, dan besta je echt, hoe diep en hoe vaak ik het met je oneens ben.
Asis Aynan
Foto van het artikel in Nrc.
