Onderwijsvrijelesweek
Onderwijsvrijelesweek
Kantine Kroniek 7
Deze week ben ik weinig in de kantine te vinden, omdat het een onderwijsvrijelesweek is.
In de maatschappij woont het idee dat het onderwijs een vakantiedagenparadijs is. Het klopt dat het aantal vrijedagen een stuk hoger ligt dan in andere sectoren. Om het gevoel van een luilekkerland tegen te gaan wordt de voorjaarsvakantie, ook wel bekend als de krokusvakantie, op de Hogeschool van Amsterdam een onderwijsvrijelesweek genoemd, dan klinkt het niet zo naar betaalde vrije tijd. In die week worden stagebezoeken, studentgesprekken, extra nakijkwerk en andere taken gepland. Maar de onderwijsvrijelesweken worden vooral gebruikt om bij te komen. Het onderwijs kent een cultuur die op de klop van het hart lijkt: spitse en diepe punten. De ene week is het kalm en rustig en de andere sta je vast op een verstopte verkeersader. Ondanks alle planningen en roosters laat het onderwijs zich niet bezweren.
Toen ik zeven en een half jaar geleden op de hogeschool kwam, ging ik voortvarend te werk; nieuwe collega’s, nieuwe studenten en nieuwe vakken. Na twee perioden onderwijs was de jaarsluiting. Met een groot deel van de collega’s vierden we het begin van de zomervakantie (vijf weken). Op de Amsterdamse Wibautstraat praatten, dronken en dansten we op de bovenste verdieping van een hotel.
Tegen drie uur fietste ik door de nacht naar huis, met een maag vol druivensap, die mijn hoofd bedwelmde. De nacht wilde niet donker worden en het was warm, ik weet nog dat ik dacht; wat een heerlijk begin van de zomervakantie. De volgende morgen bevond ik mij in een toestand van ijlen en was ik totaal de weg kwijt in bed.
De spanning en druk van de voorbije weken had ik in mijn lichaam ingevroren. En het moment dat het kon, dooide alle concentratie, die als prut uit mijn lichaam vloeide: de onderwijzersgriep. Halverwege de dag, nog steeds tussen waken en slapen, hoorde ik uit bed dat mijn buurman de Tour de France volgde. De voorbije tijd voelde ook als een grote ronde, een tour de force.
Eén week was ik bedgebonden, toen had ik nog maar vier weken vakantie.
Asis Aynan
Dit is de zevende aflevering van de Kantine Kroniek, een columnserie die ik meestal in de kantine van de Hogeschool van Amsterdam schrijf. In de eetgelegenheid van de school schrijf ik over het wel en wee binnen de hogeschool én daarbuiten.
