De Spin, een radiokrimi
Toen de ontevredenheid over mijn internetgebruik groter was dan de baat, besloot ik al het contact met de asociale media te verbreken. De stilte die ik er voor terugkreeg, vulde ik deels door naar verhalen te luisteren. Op websites als die van Sir B en Jaap van Lelieveld ontdekte ik honderden hoorspelen. Ooit waren die luisterverhalen in de publieke ether uitgezonden.
In die nieuwe velden ontdekte ik fantastische verhalen zoals De Triffids en De Koorddansers.
Ik ben niet met radioluisteren opgevoed. De wereldontvanger, die tien kilo woog, werd alleen aangezet om naar de stem van Ali Lazrak te luisteren, die op de AM in het Berbers en het Mogrhebi het nieuws voorlas.
Ook kwam ik erachter dat rond middernacht op Radio 1 de spelen Het Bureau en Bommel werden uitgezonden. Ze waren weinig aantrekkelijk, omdat die luisterverhalen te veel de allure van een groots hoorspelverleden benadrukten. Het leidde af. Dat was niet het geval bij De Spin, voor mij het beste hoorspel sinds het nieuwe millennium.
De Spin is geïnspireerd op de IRT-affaire. De politie ging via infiltranten de narcotica in om een drugssyndicaat op te rollen. Er kwamen duizenden kilo’s hasj op de vrije markt. Tunnelvisie.
De Spin bestaat uit zeventig korte delen, stuk voor stuk loeispannend. Maar de glorie is niet alleen te danken aan de scriptschrijvers. De geluidsregie is bijzonder origineel door de leader en de geluidjes die de scènes verbinden. Bij dit elektrische gekraak voelt niemand zich veilig.
En de cast staat als een huis. Met de geweldige rol en stem van Hajo Bruins, die de drugsbaron Armin Oost speelt. Een drugsbaron die zo hard als een spijker is, Salvatore Adamo haat en Jacques Brel suikerspinzoet karaoket.
Asis Aynan is schrijver en columnist
Het bovenstaande stukje verscheen op de website van Mediafonds