De mens is een rotmok
De mens is een rotmok
Tijdens mijn studie deed ik praktijk op bij Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt, een onderwijskenniscentrum. Het SBO was gevestigd aan het statige, aangeharkte Lange Voorhout in Den Haag. Tijdens die stage publiceerde de Commissie-Blok een onderzoek over het Nederlandse integratiebeleid.
In mijn lunchpauze liep ik naar het zaaltje waar de publicatie werd gepresenteerd door de huidige minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok. Het onderzoek droeg de naam Bruggen Bouwen – ik vond het rare titel.
Het was een korte presentatie waar Blok zei dat de integratie geslaagd was. Daarna ging ik terug naar mijn stageplek.
Gister kwam Stef Blok in het nieuws met uitspraken die hij deed bij een besloten bijeenkomst. Hij voelde zich als een cowboy op een bronstige stier. Minister Blok deed in dat zaaltje wilde, rodeo uitspraken, zoals: Suriname is een mislukt land, door zijn verdeelde etniciteiten en dat de mens altijd bij zijn eigen groep wil horen, die zucht huist in zijn genen, aldus de minister.
Het is onduidelijk waarom hij deze uitspraken deed. In een communiqué aan de Tweede Kamer, dus het volk, laat hij weten de aanwezigen in dat zaaltje had willen prikkelen. Ook vond hij zijn voorbeelden ongelukkig gekozen. En hij betreurt het dat hij zo hard als een steen des aanstoots was. Maar hiermee is nog niet uitgelegd dat Stef Blok denkt dat we maar moeilijk kunnen mengen met een Ander buiten de eigen Groep. Waar is Blok in teleurgesteld? Welke verwachtingen had Blok en is er bedrog geweest? Welke pijn communiceert hij?
De minister van Buitenlandse Zaken weet, net als iedereen, dat de mens een rotmok, een marmita is, een stoofpotje met van alles wat. Wie een DNA-test doet, ziet dat. Dus wat bezielde Stef Blok dit negatieve, duister wereldbeeld in besloten kring te delen?
Asis Aynan
