Docent zonder klas
Docent zonder klas
Via de nieuwsvoorziening leerde ik dat het coronavirus in een vleermuis groeide en langs een schubdier de menselijke soort bereikte. We zijn niet in staat het virus te zien, maar de gevolgen zijn alom. De crisis is wereldwijd en vreet zich een weg door verschillende niveaus, dimensies en mensen.
Ik verkeerde trouwens een halve dag in de veronderstelling dat ze met schubdier onze gekieuwde broeders bedoelden. Niet vreemd, omdat het coronavirus zich vanaf een vismarkt de wereld in lanceerde.
Na de zoveelste afwas gedaan te hebben, omdat de vaat doen ook je handen wassen betekent, typte ik schubdier in op mijn telefoon.
Ayemma (moeders nog aan toe), het dier ziet eruit alsof het juist uit de prehistorie is komen aanlopen. De internationale naam van het schubdier is pangolin, dat in het Maleis roller betekent, omdat het zich bij dreiging tot een balletje maakt.
Misschien herkennen mensen zich in deze tijd in het schubdier. Ik wel. Sinds ik in thuisisolatie verkeer, rol ik mij uren per dag op. De angst heeft alles teruggebracht naar het allereerste begin: de foetushouding. En eerlijk is eerlijk, ik heb er nul problemen mee om mezelf opgerold op het bed of op de bank terug te vinden. Lang leve de opgerolde mens, die beweegt in ieder geval niet, en niet verplaatsten houdt in dat het virus niet meereist.
Gedurende het zoekrondje op het internet lees ik dat het schubdier ook termieteneter wordt genoemd. Wat mij weer doet denken aan de Walt Disney-tekenfilms waarin dikwijls het met dakpannen behangen zoogdier mieren en termieten uit hun nest oppeuzelt.
Op een van die momenten dat ik ergens in het huis mezelf oprolde, dacht ik Generaal zonder leger zoals het het boekenweekessay van Özcan Akyol heet. In gedachten zag ik mij voor al die klassen staan, begeleidde ik duizenden studenten en gaf ik honderden bijlessen. Zeker, vanuit deze isolatie geef ik studenten via de mail feedback, kijk ik take-hometentamens na en neem zelfs deel aan de gruwel van het videovergaderen, maar het heeft allemaal maar weinig te maken met het leraarschap.
Ik voel me een generaal zonder leger én ik ben een opgerolde docent zonder klas.
Asis Aynan
Oja, koop mijn nieuwste boek: Linoleumkoorts – aantekeningen van een docent. Kan hier.
