Beste vriend Alles, oké, niet overdrijven, veel van wat in de media komt waar de Hollandse migrant mee te maken heeft, vlamt in de pan. Het valt mij trouwens op dat in mijn overpeinzingen in letters de laatste tijd het woord ‘migrant’ voorkomt. Ik vond het woord vroeger lelijk en ongepast en nu esthetisch en

Zinnige kloof   In het Nederland van nu splijt de Marokkaans-Nederlandse gemeenschap zich uit het zicht van het publiek in tweeën. Een ontwikkeling die ik toejuich, maar er dient nog een stap genomen te worden – aan het eind van de column kom ik hier op terug. De scheur die steeds dieper wordt en een

Harde leerschool In de zomer ontmoette ik opvallend veel stelletjes van begin dertig, die sinds de middelbare school samen waren. En dat vond ik verdomd zielig voor ze. Lees verder…

In de rechtbank   Mijn moeder en ik waren in de Amsterdamse rechtbank. Ik heb mij altijd afgevraagd waarom in veel rechtszalen een staatsieportret van de koning hangt. Ik begrijp de traditie dat rechters in naam van het staatshoofd rechtspreken, maar zo’n koningsportret steekt voor mijn gevoel de draak met de godin van gerechtigheid, Justitia,

Tarik ibn Cobain Begin jaren negentig keek ik iedere morgen voor ik richting de mavoschool ging naar MTV. Op de muziekzender was dan het dansprogramma The Grind te zien, daarin werd op een tropische locatie rond en in het zwembad door de mooiste jeugd ongegeneerd gedanst op popmuziek. In mijn herinnering volgde direct na de dansshow Smells

Kruideniersmentaliteit De poging van vorige zomer om het Turkse bewind ten val te brengen en de pro-Erdogandemonstraties die daar in Nederland uit voortvloeiden, kwamen menig Marokkaanse Nederlander goed uit. De gedachte was: eindelijk verplaatst het vergrootglas van pers en politici, dat nogal eens vervormt, zich van het Marokkaanse volksdeel naar de Turkse Nederlanders. Het is

Trancedance Op de overloop stond mijn rolkoffer klaar. Dat op zichzelf handige object is dankzij de Airbnb-trolleytoeristen in Amsterdam inmiddels een gehaat ding. Om de onbeduidende vakantiezenuwen geen aandacht te hoeven geven, herschikte ik mijn boekenkast. Ik herlas enkele korte verhalen van Mohammed Mrabet, een analfabete auteur die zijn werk in het Marokkaans op band

Complot   Toen de hoofdredacteur van het VPRO/Human-programma ‘Medialogica’ Marc Josten na zijn gastcollege aan mijn studenten vroeg of er vragen waren, werd hij flink verrast. Een studente bedankte hem voor zijn college over waarheidsvinding, maar zei dat ze hem moeilijk kon geloven omdat hij als journalist deel uit maakt van een selecte groep die

Drugsimam   Iedere Marokkaanse Nederlander heeft wel een familielid in de drugshandel. Een neef zei eens op cynische toon tegen mij, toen hij naar de hasjvelden wees die hoog in de bergen liggen, dat de Marokkaanse grond nergens anders goed voor is. “Hier ontkiemt de hasjplant zelfs uit pompoenzaad.” Er was daarom geen verbazing dat

Moed   Ik voel ongemak en schaamte. Het graf van mijn vader in het johannesbrooddal in een Riffijns heuveldorp heeft na twaalf jaar nog altijd geen zerk. Ik weet niet goed hoe het precies zo gekomen is, maar het staat mij bij dat een oudoom voor ons besloot dat zijn jongere neef een sobere laatste