Kabylische gedichten   In de jaren negentig van de vorige eeuw bracht dj Felix het nummer Don’t you want me uit, een housenummer dat begint met een mysterieus, hoog synthesizerdeuntje, dat zwanger is van wat komen gaat. Na een minuut is de geboorte een klappende dansmaat. Het nummer speel ik nog regelmatig af bij een

Hennatenen Op de tweede dag van het nieuwe jaar stond ik onder de douches van het Zuiderbad. Ik masseerde zachtjes mijn spieren die verzuurd waren van de schoolslagbaantjes. Naast mij stond een vrouw die verwonderd naar mijn voeten keek. “Hennatenen,” zei ik en knikte naar de vuurrode uitstekels. “Tegen het zwemmerseczeem.” Lees verder…

Mond snoeren   Op het moment dat een vriend mij een tekstbericht stuurde, herlas ik de roman The watchers (Les Vigiles) van Tahar Djaout, een Algerijns schrijver, dichter en journalist. In 1993 kwam hij door een terroristische aanslag om het leven. Djaout leefde letterlijk zijn gedicht: Silence is death, and you, if you talk, you

Irreële, begrijpelijke angst   Ooit hoorde ik een schrijver zeggen, dat ze de dag vreest ontmaskerd te worden. Het felle tl-licht schiet in een paar flitsen aan en de ontmasker zet met een uitschuifbare aanwijsstok puntsgewijs uiteen dat er van de schrijfsels helemaal niets klopt. Een volstrekt irreële, maar totaal begrijpelijke angst – ik denk

Spook In de kerstvakantie volgde ik dagelijks de volksprotesten in Marokko. De inzet van de burgerbeweging is het afschaffen van de corruptie en familiebegunstiging. In wezen heffen ze met die eis het land Marokko op, want het koninkrijk, dat pas 60 jaar bestaat, is geboren uit het huwelijk tussen nepotisme en steekgeld. Om mijn gedachten

Demonstratiecirkel   In Marokko zijn sinds de dood van de visboer Mohsin Fikri iedere dag demonstraties. In het noorden van Marokko is de aanjager van die protestbeweging Nasser Zafzafi. Soms zijn er massale protesten waar geluidsboxen aan te pas komen. Maar er zijn nog meer momenten van verzet in het openbaar die kleinschalig van aard

De aanval op Nasser Zafzafi   Eind oktober schreef ik op dit blog het stukje De moord op Mohsin Fikri, waarin ik mijn verbolgenheid over de dood van de visverkoper uit Alhoceima onder woorden probeerde te brengen. Een maand later ging het in mijn Folia-column Fitna over de geluiden die probeerden mensen te ontmoedigen tegen

Tataouine   Anis Amri die wordt verdacht van de vrachtwagenaanslag in Berlijn komt uit het Tunesische Tataouine. Ik dacht eerst dat de nieuwsdiensten Tetouane bedoelden en een schrijffout hadden gemaakt. En Tetouane ligt in Marokko en niet in Tunesië. Als snel kwam ik er achter dat Tataouine wel bestaat. De woorden ’tataouine’ en ’tetouane’ komen van

Nachtwake Laatst ging ik, na een expositie in een piepkleine galerie in Rotterdam-Zuid, wat drinken met een vriend in de Suïcide Club, een cocktailbar op acht hoog, naast het Centraal Station met de bijnaam Kapsalon. De vriend is brandweerwacht en werkt in de Rotterdamse haven. Het overgrote deel van zijn werk bestaat uit wachten. Lees

De ezel Ik vind het altijd leuk om boeken te ontvangen. Helemaal als ik het boek zelf niet heb besteld; soms ontvang ik ze zonder dat ik erom heb gevraagd. Het is een soort cadeaumoment. Die leuke momenten gebeurden een paar jaar geleden vaker, toen schreef ik nog regelmatig voor landelijke media. Ook was ik