Nodige leugens
Nodige leugens
Mijn vaste jogrondje is ongeveer zeven kilometer. Ik heb geen idee hoe lang ik er exact over doe, hoeveel calorieën mijn lijf verbrandt, en wat mijn snelste tijd is, met andere woorden: ik jog zonder trim-app. Naar muziek luisteren doe ik wel.
In het park kwam ik mijn vader tegen. Hij is meer dan elf jaar geleden overleden. Inmiddels word ik niet meer door vrees bevangen als het gebeurt. In sommige Marokkaanse mannen herken ik mijn vader. De eerste keer werd ik door de schrik zo misselijk als een kat, en moest ik in het gras gaan liggen om bij te komen.
Na een werkdag stond ik bij het stoplicht aan de Haarlemse Randweg, onderweg naar het stationnetje van Overveen. Ik drukte de voetgangersknop in. De auto’s links kregen groen en trokken op. Er reed een zilveren Volkswagen Bora langs, de laatste auto van mijn vader. Ik keek in het voorbijgaan naar binnen en daar zat mijn verwekker, maar die was vier maanden daarvoor overleden.
De draaikolk in mijn hoofd ging in een spiraal naar mijn maag.
Tegen mijn vader heb ik veel gelogen.
En tegen moeder lieg ik nog altijd. De lijst van leugens is lang. Wie mijn huicheldossier inziet, zal merken dat al die schijngronden en voorwendselen één zaak gemeen hebben; religie. Ik lieg over bidden, alcohol drinken, ramadan, in god geloven, dat soort zaken.
Het heeft geen zin mijn moeder de waarheid te vertellen – ik weet niet of een gemiddelde Nederlander dit begrijpt… Er is geen waarheid, er is hoogstens een tijdelijke individuele realiteit. Als ik mijn moeder dat deel van mijn leven ontvouw dan zullen wij tweeën nog verder van elkaar afdrijven. En we staan als zo ver van elkaar af. Ik kan nog meer afstand niet aan. Dat zijn mij de principes niet waard.
Gister overleed de dichter-schrijver-uitgever Chacha. Hij was wel compleet helder, duidelijk en zijn denken liep langs strakke, rechte lijnen; voor hem was iedereen gelijk; van adel tot zwerver. Maar daar heeft hij een prijs voor moeten betalen. Hij had ontzettend veel vrienden, maar hij moet vaak eenzaam zijn geweest. De mens kan alleen dankzij de hypocrisie verbindingen aangaan, en voor die hypocrisie was Chacha uitermate gevoelig.
Ik kan slechts bewondering hebben voor de levensfilosofie die zo strak en helder is als een zomerse blauwe lucht. Het heeft Chacha wel bloed, zweet en tranen gekost.
Vandaag spelen een aantal Amsterdamse kerken Bloed, Zweet en Tranen van André Hazes, zijn geboortedag. De Westertoren speelt om 15.00 uur het nummer. Na het joggen zal ik er naartoe lopen. Ik zal aan Chacha denken, aan mijn vader, en daarna naar mijn moeder gaan.
Asis Aynan
