De mens is een rotmok   Tijdens mijn studie deed ik praktijk op bij Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt, een onderwijskenniscentrum. Het SBO was gevestigd aan het statige, aangeharkte Lange Voorhout in Den Haag. Tijdens die stage publiceerde de Commissie-Blok een onderzoek over het Nederlandse integratiebeleid. In mijn lunchpauze liep ik naar het zaaltje waar de publicatie werd

Lazaret   Op zondagochtend acht juli begint de rubriek ‘De vakantieman’ in het radioprogramma Onvoltooid verleden tijd (OVT). In het geschiedenisprogramma zullen verschillende gasten deze zomer bijzondere reisbestemmingen aanbevelen. Ik zal spreken over de streek waar mijn ouders geboren zijn, en ik bovenop een heuvel verwekt ben. Those were the days. Ter voorbereiding herlees ik

Nomadisch Testament   Afgelopen vrijdag was ik in de concertzaal Bataclan, er was een herdenkingsconcert voor volkszanger en dichter Lounes Matoub, die twintig jaar geleden om het leven werd gebracht. Door wie? Dat weet niemand.  In het het programma trad voor mij de tot dan nog toe onbekende dichter Hawad op. Hij droeg een gedicht

Gatti Jemna   De dag voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart las ik in de berichtengroep van de familie op mijn telefoon dat onze oudtante was overleden. Ze heette Jemna, een naam die weinig meer voorkomt, en stamt uit een tijd die ik dankzij gedichten en overgeleverde sagen ken. Haar geboortestreek Mhajar heeft in geen enkele

Ik wil spreken en niet sterven   Ik ging naar het herdenkingsconcert van volkszanger en dichter Lounes Matoub in de Parijse Bataclan. Hij maakte achtentwintig albums en werd twintig jaar geleden op vijfentwintig juni 1998 doodgeschoten. Wie was Lounes Matoub? En waarom was de Algerijnse-Kabbylier zo een pain in the ass van de overheid en de

Opstand in de Rif   In maart 2016 droeg ik het essay Eens zullen voor in een cultureel centrum in het Antwerpse Borgerhout. Ik ging in gesprek met een historicus, die mij uitmaakte voor (berber)nationalist. Ik schreef er deze column over, en heb nog lang om de professor nagelachen – want om (berber)nationalist te zijn, moet

70’s party   Het was dinsdag. Ik had twee afsluitende werkgroepen Beleidsmatig Schrijven. De studenten leerden deze periode een nota schrijven, waarin ze een probleem binnen de schulphulpverlening oplosten. Het meest lastige voor de student was dat de bedachte maatregel, die de probleemstelling moest oplossen, vooral bij een idee bleef. Maar gedachten beantwoorden het vraagstuk

Geestelijksbreed   Enige tijd geleden onderhandelde ik over de boekrechten van ‘Gezichten’, het laatste deel van de jarentrilogie van Mohamed Choukri. De andere twee romans uit de cyclus zijn ‘Hongerjaren’ en ‘Jaren van dwaling’. De drie romans zijn belangrijke autobiografische geschriften over de wederwaardigheden van Mohamed Choukri in het noorden van Marokko, de Rif. Nadat

I cry, I pray, mon dieu   Op de radio sprak een genealoog over de eenvoud tegenwoordig onderzoek te doen naar je etnische-achtergrond. De stamboomkundige vertelde dat de DNA-tests een positieve bijdrage leverden aan de diversiteitsdiscussie, want uit je wangslijm blijkt dat eenieder van ons overal vandaan komt. En daarmee was iedereen elkaars familie. De