Y’all gon’ make me lose my mind
Y’all gon’ make me lose my mind
In een nostalgische bui luisterde ik tegen middernacht naar de rapper DMX, de Samson (die van Gert) van de hiphop, terwijl de ene hand het ritme van Ruff Ryders’ volgde, had ik in de ander een iets minder oud drankje.
Eerder die dag was de sfeer een stuk serieuzer. Ik dacht na over het volgende: Verschillende vrienden vinden de coronacrisis wel fijn, omdat die voor zeeën van tijd zorgt. Ik verzuip in die zee, en dan vooral mijn werk als schrijver en mijn docentschap. De leraar en de schrijver in mij botsen voortdurend en aan het eind van de dag hebben ze allebei weinig klaargespeeld.
Mijn werk als docent zorgt er eigenlijk voor dat ik schrijver kan zijn. Niet alleen qua input – ik schrijf regelmatig over het leven op school – maar het gaat veel dieper en verder dan dat. Want de leraar onderhoudt de schrijver financieel. Maar nog belangrijker het docentschap bed het schrijven in. Mijn studenten maken opdrachten en krijgen zo de stof onder de knie, maar ze worden koning van de stof door ze heel veel feedback te geven. En die begeleiding doet de leraar tegen de schrijver in mij. Het is alsof ik mezelf opdracht geef om in het wilde weg na te denken, gericht onderzoek te doen, lezen en schrijven.
De schrijver geeft de leraar er veel voor terug. Ik schrijf verhalende tentamencasussen, onderwijs in het schrijven van rapporten, beleidsstukken, essays en op zo een manier dat er altijd aandacht is voor spelling, grammatica, stijl, stijl en nog eens stijl. Maar het schrijven doet meer op de werkvloer, zoals het herschrijven van de opleidingsvisie.
Maar nu lopen de schrijver en docent elkaar voor de voeten, want ze komen elkaar op de werkvloer (thuis) tegen. Het is misschien een beetje zoals de pensionado die niet weet hoe om te gaan met huisleven en daardoor de levenspartner tergt, wat hem weer ontwricht. Het tafeltje waar aan geschreven wordt nu ook gebruikt voor videovergaderingen en onlinecolleges. Ik heb wel eens gehoord dat sommige schrijvers verschillende werktafels hebben. Ik begrijp dat nu. Maar die twee: ‘Y’all gon’ make me lose my mind.’
Asis Aynan
