De buurthuismoord Kantinekroniek 4   Het was de week van de herkansingen. Degenen die vorig blok hun tentamens hebben gehaald zijn die week vrij. De herkansingsweek bestaat voor mij uit vergaderingetjes, handleidingen gereedmaken en toetsen voor het komende blok maken. Maar bovenal proefwerken nakijken, de minst behaaglijke klus van het leraarschap. In de kantine was

Vliegtariër   Kantinekroniek 3   Op het lunchbordje lag een Griekse salade en een sneetje met kaas. Ik zat niet op mijn vaste plek in de kantine van de hogeschool, die was veertig kilometer verderop. Bijna alle medewerkers van onze afdeling waren samengekomen in een hotel aan zee in Zandvoort, tegenover het racecircuit. Het was

Gefrituurd Kantinekroniek 2 Nadat ik twee witte bolletjes frikandel, op mijn vaste plek in de kantine, in een besttijd had opgegeten en weggespoeld met een groentebouillon, vroeg ik mij af of het schranzen emo-eten was. Mijn eerste frikandel was toen ik 28 jaar was. Ik kwam met een vriend terug van de club en onderweg naar

Dear white HvA   Kantinekroniek 1   De schoolkantine is nagenoeg verlaten. Een schoonmaker trekt onhandig een te volle blauwe zak uit de metalen vuilnisbak. De buffettafels van de kantine zijn opgeruimd en de kassa’s verlaten. Het personeel is vast op een kerstborrel, net als die honderden studenten en docenten, managers, roostermakers en al het

Verzet binnen de literatuur   Allereerst allemaal een gelukkig en gezond nieuwjaar, assegwas ‘d amimoun. De organisatie Syphax vroeg mij om in deze Nieuwjaarslezing, waarvan ik hoop dat het een traditie wordt, de huidige opstand in de Rif vanuit de literatuur te bekijken. Een interessante vraag, omdat schrijvers vaak als het geweten van een samenleving

Jan Langman Op een regenachtige avond, die tegen december aan schurkte, fietste ik naar de Amsterdamse binnenstad. Rivieren van fietsers haastten zich door de smalle straten van de hoofdstad naar hun volgende bestemming. Ik zette mijn ijzer op wielen tegen de muur van Perdu, een theater voor poëzie. Sinds januari 2017 maak ik deel uit

Noch Arabier, noch moslim   Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam (Slaa) bestaat 35 jaar. Onderstaand verhaal is opgenomen in de bijhorende jubileum bundel.   Ik kan hier schrijven over het mooiste of het indrukwekkendste Slaa-programma dat ik bijwoonde, maar ik denk dat ideeën in uitvoering vaker falen, dan ontzag wekken. Daarom hier het verhaal over een

Verdrukking Als ik bij een demonstratie was van de Riffijnse beweging, dacht ik steeds: was Chacha maar hier. Het voelde als een bedrog van de kosmos dat dichter-denker Chacha de opkomst van Hirak niet mee heeft kunnen maken. Totdat een radioprogramma mij uitnodigde om over de Riffijnse Opstand te komen praten. Ik bereidde mij nauwkeurig

Opgespoten Op Netflix wemelt het van de documentairefilms over ons dagelijks brood. In die docu’s wordt verteld hoe verrot de voedselindustrie is. Echte spijs bestaat niet meer, in plaats daarvan stoppen lobbyisten, slogans en geheime afspraken troep in onze lijven. Het bespuiten en het opspuiten van ons eten is een maatschappelijke trend die ook in

Ongewoon Het afgelopen weekend was anders dan gewoon. Er was dat extra uur, maar het was vooral het weekeinde dat sinds een jaar voor een beter leven wordt geprotesteerd in Marokko, het geboorteland van mijn ouders. Lees verder…