Klaplolly   Op een conferentie van D’66 ontmoette ik een mensenrechtenactivist uit de Rif. Hij vertelde in het zaaltje dat zij als activisten graag zien dat Europa de druk op Marokko opvoert, zodat de terechte sociale eisen van de Riffijnse volksbeweging worden ingewilligd.  Na het optreden vertelde de activist dat hij regelmatig in de straten

Opgejaagd   In mijn podcastlijstje staat de serie ‘Opgejaagd’. In die audioreeks stelt de Zweeds-Nederlandse radiomaker Jennifer Pettersson de vraag wat de staat van ons basisschoolonderwijs is. En de doorlopende cliffhanger is of zij met haar man en twee jonge kinderen naar Zweden zal emigreren. Pettersson heeft daar een idyllische basisschooltijd gehad en die jeugd

Angst in mij Ergens in mij leeft een be-kende maar onoverwinnelijke angst. Om haar te leren kennen, beginnen we bij het begin. De hogeschoolopleiding in de hoofdstad waar een deel van mijn werkzame leven zich afspeelt, is sociaal juridische dienstverlening. De afgestudeerde SJD’ers kunnen aan de slag bij publieke diensten, zoals de reclassering, wooncorporaties of

Voetbal is een nul   Van de week werd ik gebeld door een Radio 1-programma met de vraag of ik mee wilde debatteren over Marokkaanse-Nederlanders die voor Marokkaanse nationale sportteams kiezen. De redacteur vertelde mij dat wederom een groot talent voor Marokko had gekozen. Het ging om de voetballer Mazraoui – ik had niet eerder

BKE   De eerste dagen van het kersverse studiejaar. Het zijn voor mij de zondagen van het onderwijs.  Er viel nauwelijks een student te ontwaren in een van de zes onderwijsgebouwen van de Hogeschool van Amsterdam aan de drukke stadsautoweg de Wibautstraat. Een enkeling beet boven een studieboek zijn nagels stuk. Ieder moment kon de

Wielwijk Flippas’s   Op een terras tegenover het treinstation St Jean in Bordeaux at ik een reusachtige salade nicoise. Ik dacht aan een kunstwerk dat mijn broer ooit maakte als artist in residence in Dordrecht. Hij bouwde een bos van (heksen)bezems, op hun kop. Waarom die herinnering verscheen weet ik niet. De associatie naar de rapgroep

Bindend Afwijzend Studieadvies  De bus bracht ons van het land van de Basken naar Bordeaux. Ik dacht aan wat ik opvallend vond in Euskadi. Een kindje schreeuwde op het strand ‘madre mia’ en dat klonk mij beter in het gehoor dan de Italiaanse (Zweedse) uitdrukking. Borstvoeding in het openbaar is geen verledentijd. De medewerkers van

Barbarus   In was in Bilbao en kwam via de roman Vaderland, van de auteur Fernando Aramburu, erachter dat de oorspronkelijke bewoners van Baskenland hun land Euskadi noemen. En niet País Vasco. De vergelijking met het Amazigh-volk dat door anderen Berbers wordt genoemd drong zich direct op.  Jaren geleden bedachten vertaler Hester Tollenaar en ik

Loyaliteitsdag   Ik kan stellen dat het boek Een bevriend staatshoofd uit 1990 van Gilles Perrault bepalend is geweest voor mijn kijk op en band met de staat Marokko. De journalist Gilles Perrault ontleedt in zijn boek hoofdstuk voor hoofdstuk het piepjonge koninkrijk Marokko, dat in 1956 mede door Frankrijk werd opgericht. In het verslag portretteert

36 graden   Het was 36 graden en mijn telefoon voorspelde dat het nog een graad warmer werd. Op diezelfde telefoon luisterde ik op de fiets naar een podcast over de voor mij onbekende Amerikaanse dichter Franz Wright – ik was op weg naar de bioscoop; het hoogtepunt van de hitte ontvluchten. Hij werd voor